Sinds 1965 groeit de missie van de Zwartzusters in Brazilië van onderuit. Het is boeiend om in één document de groei en ontwikkeling van de missie te lezen:
Voor wie het verhaal graag in beelden bekijkt, is er de PP-presentatie over 50-jaar Zwartzusters in Brazilië:
In 1966 vertrokken de eerste Zwartzusters, Zr. Agnes De Sloover en Zr. Luciana Blondeel, naar Salvador da Bahia, om er in de sloppenwijken te leven en te werken voor de armen en verschoppelingen, die leven aan de rand van de samenleving. Twee zusters sloten zich later bij hen aan, Zr. Lies Despierre en Zr. Lisbeth Van Nieuwenhuyse.
Vanaf 1973 treden Braziliaanse jonge meisjes, die zich aangetrokken voelden door hun manier van leven en werken, binnen in de Congregatie van de Zwartzusters van Bethel. Ook zij zijn gedreven door het eeuwenoude ideaal: hulp bieden waar hoge nood heerst. Wat vooral treft is hun enorme inzet voor de kleinsten, de zwakken, de armen, een inzet die gedragen wordt door het gebed. Vooral die combinatie van inzet en inkeer, is één van de redenen dat ze het hier uithouden en dat ze zo graag gezien worden door de mensen.
Zo is de voorbije 52 jaar een jonge maar krachtige tak gegroeid aan de reeds 655 jaar oude Kastanjeboom, die duidelijk geplant staat aan de “stroom die leven geeft; zijn takken blijven fris, zijn loten schieten uit en brengen vruchten voort op hun tijd” ( (Psalm 1,3). Die Braziliaanse tak van de kastanjeboom blijft voortdurend groeien: in 2018 zijn er, naast de Vlaamse Zuster Lies Despierre, 13 landeigen religieuzen, die in staat zijn om de fakkel over te nemen.
Deze groep jonge Zwartzusters (“Irmãs Negras de Betel Agostinianas“) zetten bewust en moedig het werk verder en leggen door hun apostolaat en hun ontwikkelingsprojecten getuigenis af van hun geloof en van hun religieuze bezieling. De sociale opdracht van de Congregatie krijgt zo een internationale dimensie. Zoals de ziekenhuizen van de Zwartzusters in Vlaanderen nu zelfstandig werken, zo willen we in Brazilië ook diensten voor opvoeding aan jongeren en vrouwen geven die duurzaam zijn voor de toekomst. De jonge groep Braziliaanse zusters heeft recht op ons blijvend vertrouwen en onze steun, ook al komen er moeilijke momenten van groei en zoeken naar juiste wegen.
Onze droom is dat vele mensen in Brazilië en overal ter wereld de hand aan de ploeg blijven slaan, blijven bruggen bouwen, een deel van de keten blijven om, ondanks de crisis, aandacht te blijven hebben voor mensen in nood. Dat overal vele medewerkers gevonden worden. Dat we beseffen dat we geen Kerk kunnen zijn op onszelf, maar alleen in verbondenheid met vele andere gemeenschappen, die overal ter wereld proberen het Evangelie waar te maken. Dat we ons niet opsluiten in onze kleine kring van bekenden en gelijkgezinden maar dat wij, door onze woorden en daden, getuigen van Zijn Blijde Boodschap. Dat we de boodschap van het Evangelie niet voor onszelf zouden houden maar mogen uitdragen naar anderen. Dat we ons mogen blijven inzetten voor vrede en rechtvaardigheid, voor een betere wereld.
Zo blijven we vertrouwvol op weg gaan, gelovend dat een Congregatie die al 6,5 eeuwen bestaat, niet zomaar verdwijnt. Wij blijven geloven en vertrouwen dat er altijd religieus bezielde mensen zullen zijn, al of niet in een gemeenschap, om het geloof door te geven en ervoor te leven. Met jonge dynamische krachten gaan we zo verder vertrouwvol op weg, wetend dat de Heer alles ten goede leidt. Ik laat u graag delen in de vreugde en de dankbaarheid om wat langzaam mag groeien en bloeien in onze Braziliaanse Regio.
Zr. Christine Everaere
Algemene Overste van de Zwartzusters van Bethel o.s.a.
Je moet ingelogd zijn om een reactie te plaatsen.